Η επίδραση της άσκησης σε άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ικανότητες.Από την Ιωάννα Τσέργη

   Η επίδραση της άσκησης σε άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ικανότητες(Α.με.Α)
Άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή ικανότητες είναι αυτά που παρουσιάζουν οποιαδήποτε συνεχιζόμενη ανικανότητα του σώματος, του πνεύματος ή της προσωπικότητας, η οποία έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο άτομο και επηρεάζει σημαντικά τη φυσική και νοητική του εξέλιξη, την προσωπικότητά του, τη μόρφωσή του και την προσαρμογή του στην κοινωνία.
Η ειδική αγωγή στηρίζεται στον καθορισμό του αναπτυξιακού επιπέδου κάθε παιδιού (εξατομίκευση) και έχει σκοπό τη συνεχή βελτίωση των ικανοτήτων κινητικών, νοητικών και ψυχικών.
Δύο από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού, σύμφωνα με τη θεωρία του Piaget, είναι η επίδραση του περιβάλλοντος στο άτομο (εμπειρία) και η κοινωνικοποίηση (επαφή και συνεργασία με άλλα άτομα του περιβάλλοντος).
Ο ρόλος του καθηγητή Ειδικής Φυσικής Αγωγής είναι να κρίνει τις ιδιαιτερότητες των παιδιών και να σχεδιάσει εξατομικευμένα ειδικά προγράμματα προσαρμοσμένα στην αναπτυξιακή ετοιμότητα κάθε παιδιού. Ο καθηγητής Ειδικής Φυσικής Αγωγής προκειμένου να εκπαιδεύσει παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες πρέπει να γνωρίζει ποιες είναι οι κατηγορίες, τις επιπτώσεις της αναπηρίας στην κίνηση και την υγεία τους, πώς επιδρά η άσκηση και πώς γίνεται η αντιμετώπιση.
Η άσκηση αποκτά μεγαλύτερη σπουδαιότητα για τα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες καθώς τα βοηθά να βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση και να έρχονται σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, τόσο σε δραστηριότητες όπως ο χορός και η άθληση όσο και σε κοινωνικές συγκεντρώσεις. Η επιτυχία των δεξιοτήτων βοηθά ένα παιδί με αναπηρία να καταλάβει ότι «μπορεί». Η μία ικανότητα φέρνει την άλλη και αποτελεί εμπειρία για άλλες δεξιότητες που αφορούν όχι μόνο τον κινητικό αλλά και άλλους αναπτυξιακούς τομείς. Έτσι αναπτύσσεται βαθμιαία η αυτοπεποίθηση και το αίσθημα της ανεξαρτησίας που βοηθά το άτομο να ανεξαρτητοποιηθεί, να προσαρμοσθεί, να ενταχθεί στην κοινωνία και να αποκατασταθεί επαγγελματικά προς όφελος του και του κοινωνικού συνόλου. Εκτός από την κοινωνική και συναισθηματική επίδραση, η άσκηση αποτελεί, σε πλήθος παθολογικών καταστάσεων ή παρεκκλίσεων από το φυσιολογικό, μέσο πρόληψης νοσημάτων, καθώς και αποκατάστασης σε ικανοποιητικό βαθμό φυσικών αναπηριών.
Η ενασχόληση του καθηγητή Ειδικής Φυσικής Αγωγής με παιδιά που παρουσιάζουν ειδικές δυσκολίες δεν είναι εύκολη. Απαιτεί αγάπη, υπομονή και πίστη ότι τα άτομα δεν είναι ξένα προς εμάς αλλά προέρχονται και κατά συνέπεια πρέπει να ζήσουν στην ίδια κοινωνία με εμάς. Η ασχολία με άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι λειτούργημα. Δίνει την ευχαρίστηση της προσφοράς και την ικανοποίηση του αποτελέσματος που επιτυγχάνεται με την προσφορά. Πέρα από την επιθυμία να ασχοληθεί κάποιος με αυτά τα άτομα, πρέπει να υπάρχει από μέρους του βαθιά γνώση και διάθεση για συνεργασία με πολλούς ειδικούς.
(Πηγή: Ειδική Αγωγή – Ν. Αγγελοπούλου-Σακαντάμη Παιδίατρος-Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ)
Για περισσότερες πληροφορίες:
Τσιγάρα Γεωργία (Καθηγήτρια Ειδικής Φυσικής Αγωγής) τηλ. 6986066373
Επιμέλεια Κειμένου: ΤΣΕΡΓΗ ΙΩΑΝΝΑ (Υπεύθυνη Ακαδημίας Χορού Τέρψις)