Ελλειματική προσοχή: Τι πρέπει να μας ανησυχήσει;

Η διαταραχή ελλειματικής προσοχής – υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) είναι μία αναπτυξιακή διαταραχή η οποία προκαλεί δυσκολίες σε πολλούς τομείς τη ζωής του παιδιού και εκδηλώνεται με απροσεξία, παρορμητικότητα και υπερκινητικότητα, όπως μας λέει η λογοθεραπέυτρια κα Ζωή Μπιμπούδη από το ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.

Η συχνότητα εμφάνισης τς διαταραχής είναι μεγαλύτερη στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια 3-4:1. Τα αγόρια εμφανίζουν συχνότερα προβλήματα υπερκινητικότητας και παρορμητκότητας, ενώ τα κορίτσια διάσπαση προσοχής.

Τα αίτια της ΔΕΠΥ δεν έχουν εξακριβωθεί. Έχουν ενοχοποιηθεί διάφοροι αιτιολογικοί παράγοντες όπως νευρολογικοί, γενετικοί και ο συνδυασμός τους δημιουργεί τη διαταραχή.

Λαμβάνοντας το ιστορικό των παιδιών με ΔΕΠΥ παρατηρείται ότι ήταν υπερβολικά ανήσυχα μωρά, έκλαιγαν πολύ και εμφάνιζαν προβλήματα στον ύπνο και στο φαγητό.

Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής μπορεί να εκδηλωθεί με μία από τις τρεις μορφές που ακολουθούν:

• ΔΕΠΥ, με υπερισχύοντα τύπο την διάσπαση της προσοχής.
• ΔΕΠΥ, με υπερισχύοντα τύπο την υπερκινητικότητα.
• ΔΕΠΥ, συνδυασμένος τύπος.

Προκειμένου να γίνει η διάγνωση τα συμπτώματα πρέπει να κάνουν την εμφάνισή τους πριν το 7ο έτος της ηλικίας του παιδιού, να έχουν διάρκεια τουλάχιστον έξι μήνες και να μην αντιστοιχούν στο αναπτυξιακό του επίπεδο. Υπάρχουν δύο ομάδες κριτηρίων (απροσεξίας, και υπερκινητικότητας/ παρορμητικότητας). Σε κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες θα πρέπει να πληρούνται τουλάχιστον έξι από τα εννιά κριτήρια που αναφέρονται.

Απροσεξία

1. Αδυνατεί να εστιάσει την προσοχή του στις λεπτομέρειες και κάνει λάθη απροσεξίας.
2. Δυσκολεύεται να συγκεντρώσει την προσοχή του σε δραστηριότητες παιχνιδιού.
3. Δεν ανταποκρίνεται όταν τον απευθύνουν το λόγο.
4. Αδυνατεί να ακολουθήσει μέχρι το τέλος τις οδηγίες.
5. Δυσκολεύεται να οργανώσει δουλειές και δραστηριότητες.
6. Αποφεύγει ότι απαιτεί πνευματική προσπάθεια.
7. Χάνει συχνά χρήσιμα αντικείμενα.
8. Διασπάται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα.
9. Ξεχνά καθημερινές δραστηριότητες.

Υπερκινητικότητα

1. Κινεί νευρικά τα χέρια και τα πόδια του και στριφογυρίζει στη θέση του.
2. Σηκώνεται συχνά από τη θέση του.
3. Τρέχει εδώ και εκεί, σκαρφαλώνει και στριφογυρίζει.
4. Δυσκολεύεται να παίξει και να συμμετέχει σε δραστηριότητες με ηρεμία.
5. Βρίσκεται σε διαρκή κίνηση.
6. Μιλάει πολύ και ακατάπαυστα.

Παρορμητικότητα

1. Απαντά απερίσκεπτα πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση.
2. Δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του.
3. Συχνά διακόπτει τους άλλους.

Όταν τεθεί η διάγνωση διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητα, η θεραπευτική αγωγή απευθύνεται τόσο στο περιβάλλον του παιδιού όσο και στο ίδιο το παιδί.

Με την συμβουλευτική οι γονείς θα ενημερωθούν για τη φύση των προβλημάτων του παιδιού τους και πως θα μπορέσουν να τα χειριστούν καλύτερα στην καθημερινή τους ζωή. Παράλληλα, θα δημιουργηθεί ένα εξατομικευμένο σωστά δομημένο πλαίσιο για το παιδί προκειμένου να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες βελτίωσης των συμπτωμάτων.

 

 Ζωή Μπιμπούδη 

ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ

 ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Χατζηγάκη 2, Τρίκαλα

2431039011