ΣΑΣΜόΣ – Το νέο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη – Στα άδυτα του πόνου και του πάθους της Κρητικής ψυχής

Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το νέο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη με τίτλο ΣΑΣΜόΣ από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ έρχεται για να αναδείξει το βάθος της Κρητικής ψυχής που στην ουσία δεν συμβιβάζεται… δεν μετριέται αλλά ακροβατεί στο “όλα ή τίποτα”. Εδώ και χρόνια παρακολουθούμε πια τα βήματα ενός συγγραφέα που έχει αγαπηθεί στα μέρη μας, και ας απέχουμε αρκετή στεριά και θάλασσα από την Κρήτη.

Δεν είναι τυχαίο. Ο λόγος του συγγραφέα, και η ροή του στο βιβλίου, μοιάζει να εξιστορεί στον αναγνώστη, όπως θα θα έλεγε την ιστορία του κάποιος σε ένα αγαπημένο του μοναδικό πρόσωπο…. Κι αυτό κάνει πολλή προσωπική την ανάγνωση. Σε αυτό το νέο βιβλίο, ο Σπύρος Πετρουλάκης, βρίσκεται στην καλύτερη λογοτεχνική του στιγμή !

Στο πρόλογό του ο συγγραφέας, γράφει χαρακτηριστικά, “Όταν το 1987 έφτασα στην Κρήτη με μια βαλίτσα στο χέρι, μόλις είκοσι χρονών, δεν είχα την ικανότητα να σκεφτώ πόση δύναμη θα ασκούσε μέσα μου αυτός ο τόπος. Ένας τόπος λουσμένος από αλλιώτικο φως, αλλιωτικη αλμύρα και αγριάδα, που δεν την έβαζε ο νους. Αψάδα της φωτιάς και απαλότητα του μεταξιού μπερδεύονταν μεταξύ τους, δημιουργώντας ένα μοναδικό χαρμάνι. Με αυτό το χαρμάνι θαρρώ πώς βαπτίστηκα Κρητικός και όχι αολι την καταγωγή μου…”

Κάπως έτσι ο Σπύρος Πετρουλάκης, ανοίγει το σεντούκι της βεντέτας… το μπλέξιμο εκείνο των οικογενειών που το πληρώνουν με πόνο και αποχαιρετισμούς. Ο Σασμός…δηλώνει την ειρήνη… την ευχή να τελειώσουν όλα…κι όσοι μείνουν να κλάψουν τις απώλειες και να βρούν ένα δρόμο να συνεχίσουν τη ζωή.

Περιγράφει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας, “…Έμεινα ακίνητος να κοιτώ την τραγωδία, νικημένος από ένα πελώριο “γιατί”. “Βεντέτα, αλλιώς: οικογενειακά” έμαθα την ίδια μέρα το βράδυ. “Η βεντετα συνεχίζεται …” “Πώς τελειώνει αυτή η κατάρα;” ρώτησα. “Πρέπει να γίνει σασμός [σιαξίματα]” ήταν η απάντηση…”

Ο Σπύρος Πετρουλάκης μας δίνει το κλειδί …. και μας ανοίγει μια πόρτα για να μας δείξει έναν κόσμο που η ομορφιά του σμιλεύτηκε ανάμεσα στην αγάπη και την σκληρότητα ενός αναθέματος…