Πέντε λογοτεχνικές προτάσεις πριν κλείσει το 2017!

Αφήνουμε στην άκρη το τηλεκοντρόλ, εκτιμούμε τον ελεύθερο χρόνο που πιθανώς να διαθέτουμε μέσα στις γιορτές,  κάνουμε πολύτιμα δώρα σε φίλους και αγαπημένους, και επιλέγουμε ένα βιβλίο για να δώσουμε νόημα σε όλα αυτα. Οι επιλογές πολλές… Ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίσαμε στα ράφια του βιλιοπωλείου Τσιοπελάκος πέντε τίτλους με τους οποίους αξίζει κανείς να κλείσει λογοτεχνικά το 2017!

Όμορφα ερείπια

Γουόλτερ Τζες

***

Σε μια βραχώδη γωνιά της ιταλικής ακτογραμμής, κάπου το 1962, ένας ονειροπόλος νεαρός ξενοδόχος κοιτάζει στα ανοιχτά και διακρίνει μέσα σε μια βάρκα που πλησιάζει στην ακτή μια μυστηριώδη γυναίκα. Έτσι ξεκινάει η ιστορία αυτού του μυθιστορήματος, που κερδίζει από την πρώτη στιγμή τον αναγνώστη με έναν συνδυασμό τρυφερότητας και μιας εντυπωσιακής πλοκής με αλλεπάλληλες ανατροπές. Από τα πολυτελή σκηνικά της Κλεοπάτρας στην αντεργκράουντ σκηνή του Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου του Εδιμβούργου και τα σημερινά στούντιο του Χόλλυγουντ, παρακολουθούμε τις περιπέτειες ενός συνόλου αξέχαστων ηρώων, καθώς κυνηγούν τα απίθανα όνειρά τους αρμενίζοντας στις ταραχώδεις θάλασσες της ζωής τους.

******

 

Το βιβλίο της εγγονής μου

Μαρω Βαμβουνάκη

***

Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο… «Ούτε το φανταζόμουν, ούτε ήθελα ποτέ μου να γράψω ένα εντελώς αυτοβιογραφικό βιβλίο. Είναι όμως ψεύτης όποιος πει «ποτέ» ή «πάντα» για τον εαυτό του, το πλάσμα δηλαδή που γνωρίζει λιγότερο. Έρχονται μετά γεγονότα που σε μεταμορφώνουν. 

Σ’ εμένα ήρθε η εγγονή μου κι όσα πια την ακολούθησαν. Τον ίδιο μήνα που γεννήθηκε, έτσι όπως κυκλοφορούσα, κάπως σαν εκστατική, βρέθηκα στον υπολογιστή σπρωγμένη από τυφλή ανάγκη. Εξομολόγησης; Σημειώσεων να μην ξεχαστούν; Τραγουδιού που πιέζει να το πεις, αφού μέσα μας υπάρχουν μουσικές που αποφασίζουν αυτές για εμάς; 

Υπήρχαν όμως και οι γονείς! Πιο σοβαροί, πιο προσεχτικοί, πιο υπεύθυνοι, πιο χαμηλότονοι από εμένα. Μια χαρούμενη στιγμή –η χαρά σε κάνει πιο γενναίο– τους το ξεφούρνισα. «Θα γράφεις και για μας;» ρώτησε ο γιος μου. «Είναι δυνατόν να σας αποφύγω;… Είστε ένα με την υπόθεση!» είπα μαζεμένη. 

Δεν ενθουσιάστηκαν. Ορκίστηκα με πάθος να το δουν πριν το παραδώσω για έκδοση. Να αφαιρέσω ό,τι δε θέλουν να ειπωθεί· στην ανάγκη, να μην το εκδώσω καν…»

******

Μπλε υγρό

Στεργίου Βίβιαν

***

Χωρίς εσένα θα με καταπιεί το μπλε υγρό. Όχι, λάθος. Εσύ, εσύ είσαι το μπλε υγρό. Όχι, λάθος. Αν δεν ήσουν εσύ, θα ήταν κάτι άλλο. Όχι, λάθος. Εγώ είμαι το μπλε υγρό. Όχι, λάθος. Το μπλε υγρό είναι όλα. Η ζωή είναι ένα κολλώδες μπλε υγρό.

Ένας άντρας συναντιέται στην Κυψέλη με τη γυναίκα που κάποτε είχε ερωτευτεί. Μια εικαστικός ετοιμάζει μια έκθεση με όλα τα πράγματα που αγχώνουν τους ανθρώπους. Ο Ανδρέας γυρίζει απ’ το Παρίσι για να ζήσει με τον Βασίλη. Ένας βοηθός φωτογράφου φοβάται τους ανθρώπους, αλλά ερωτεύεται μία φοιτήτρια κατά τη διάρκεια μιας διακοπής ρεύματος. Ένας νέος δικηγόρος ζει με τον πατέρα του, που νομίζει ότι πρωταγωνιστεί σε ριάλιτι. Ένας απολυμαντής στα ενοικιαζόμενα δωμάτια των γονιών του οδηγεί έναν άγνωστο τουρίστα σε μια κρυφή παραλία.

Γύρω τους η Αθήνα. Τους παγιδεύει στο φως της και τους κάνει να ισορροπούν: άλλοτε τους παρηγορεί με οικειότητα και με μικρές στιγμές ευτυχίας κι άλλοτε τροφοδοτεί με δικές της εικόνες τη μελαγχολία και την αγωνία τους.

Δεκαέξι μικρές αυτοτελείς ιστορίες – ψήγματα πραγματικότητας. Περίεργοι και διαφορετικοί, φοβισμένοι και γεμάτοι πείσμα να ευτυχήσουν, εντελώς καθημερινοί και εντελώς τυχαίοι, οι άνθρωποι των ιστοριών είναι οι άνθρωποι γύρω μας.

******

 

Εγώ, ο Σίμος Σιμεών

Γιάννης Ξανθούλης

***

Ο Σίμος Σιμεών –έτσι, με το Σι με γιώτα–, αν και θα μπορούσε, δεν ήρθε ουρανοκατέβατος στη Χαλκόπολη, μια ασήμαντη κωμόπολη στην Ανατολική Μακεδονία, με όλα τα στερεότυπα της ελληνικής επαρχίας στη δεκαετία του ’60. Είχε όμως τα δικά του φτερά και ήταν έτοιμος να τα δοκιμάσει σε επικίνδυνα πετάγματα.
Ο Σίμος είναι το παιδί που μπορεί να αριστεύει, να διακρίνεται και να ελπίζει. Το περιβάλλον του βέβαια παραμένει τόσο εχθρικό και στενόμυαλο, που ο μοναχικός μας ήρωας κινεί το ενδιαφέρον κάποιων πέραν της κοινής φαντασίας ατόμων. Αυτά θα του υποβάλουν τους όρους μιας περιπέτειας, με αποχρώσεις κάποιες φορές φαιδρές, αλλά συνήθως δραματικές. Όμως ο Σίμος θα μπορεί, με τη διαίσθηση και την εξυπνάδα του, να καθορίζει τις προοπτικές μιας άλλης ζωής, με διαφορετικές αξίες, πέρα από τον σοβαροφανή μικρόκοσμο που ακόμα διαιωνίζει τις εμμονές του…
Όλα ξεκινούν το 1964, μια σημαντική στιγμή για την Ελλάδα. Τότε, που κάτι έδειχνε να χαράζει ελπιδοφόρα στον βαλτωμένο μεταπολεμικό μας ορίζοντα, αλλά δεν θα κρατούσε για πολύ. Κι όσο για τη Χαλκόπολη, αναζητήστε τη στους χάρτες. Αν δεν τη βρείτε, ψάξτε τη στη φαντασία σας. Στο κάτω κάτω, για ένα ταξιδάκι πρόκειται…

******

Suburra – Ρώμη, πρωτεύουσα της μαφίας

Bonini Carlo, De Cataldo Giancarlo

***

Το βιβλίο περιγράφει όσα συνέβαιναν στις σκοτεινές διαδρομές της Ρώμης κατά τους τελευταίους έξι μήνες της διακυβέρνησης Μπερλουσκόνι με επίκεντρο το τεράστιο κατασκευαστικό σχέδιο της μεταμόρφωσης της παραλιακής Όστια σε Λας Βέγκας ή, καλύτερα, Ντουμπάι. Το σχέδιο που τελικά έφερε στο φως απίστευτες ιστορίες, εμπλέκοντας 46 κατηγορούμενους –από τους οποίους οι 17 δεν εμφανίστηκαν γιατί φοβόντουσαν τη μαφία– είχε ως πρωταγωνιστές όχι μόνο τη μαφία της Ρώμης, ευυπόληπτους πολιτικούς φίλους του Μπερλουσκόνι, ιερείς του Βατικανού και υψηλά στελέχη της κοινωνίας, φέρνοντας στον νου πολλές σκηνές από τον Νονό, αλλά και κατασκευαστικές εταιρείες, ακόμα και οργανώσεις που εμπλέκονταν στο θέμα της στέγασης των προσφύγων. Η σχέση όλων αυτών διαμορφώνει ένα γαϊτανάκι που ξεδιπλώνεται με τρόπο γλαφυρό στο βιβλίο, καθώς άπειρα είναι τα ανεκδοτολογικά περιστατικά που επίσης αποκαλύπτουν τις ουσιαστικές ταξικές και μη διαφορές της ιταλικής μαφίας (την παλιά αριστοκρατία του εγκλήματος, τους Σάλε ή τους Αντάμι). Τελικά, είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τι είναι πραγματικό και τι φανταστικό στο συναρπαστικό αυτό μυθιστόρημα

Βρείτε περισσότερους τίτλους και προτάσεις εδώ