Η Γλυκερία Παπαγιαννοπούλου, Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, είναι από τους επιστήμονες που εστιάζει στη διατροφή ως μια οικογενειακή υπόθεση. Για το λόγο αυτό σε κάθε ευκαιρία μοριάζεται με γονείς και παιδιά, τις γνώσεις, τις συμβουλές, αλλά και παιχνίδια που έχουν στόχο την προαγωγή της σωστής διατροφής έτσι βρέθηκε και στο νηπιαγωγείο του Μικρού Κεφαλόβρυσου, εισάγοντας τα παιδιά στα μυστικά της ισορροπημένης διατροφής!
Όπως τονίζει η κα Παπαγιαννοπούλου, “Είναι κρίσιμο να συνειδητοποιήσουμε ότι αποτελούμε για τα παιδιά μας πρότυπα, όχι μόνο καλών, αλλά και κακών συνηθειών διατροφής! Δεν μπορούμε να απαιτούμε από τα παιδιά να ακολουθήσουν μία υγιεινή διατροφή, όταν οι ίδιοι δεν το συνηθίζουμε… Πολύ συχνά, με επισκέπτονται στο γραφείο μου γονείς μαζί με τα παιδιά τους, προκειμένου να βελτιώσουν μεμονωμένα τη διατροφή των παιδιών τους. Διαπιστώνω, λοιπόν, ότι ορισμένες από τις λανθασμένες συνήθειές τους, όπως η παράλειψη του πρωινού ή η μειωμένη σωματική δραστηριότητα, είναι συνήθειες που υιοθετήθηκαν από τα παιδιά, μιμούμενα τους γονείς τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις φυσικά, πρέπει να γίνει διατροφική παρέμβαση και στους γονείς.
Ένα ακόμη διατροφικό λάθος που γίνεται, πολλές φορές, από τους γονείς είναι ότι πιέζουν τα παιδιά τους να καταναλώσουν όλη την ποσότητα του φαγητού που τους σερβίρουν. Είναι ζωτικής σημασίας να συνειδητοποιήσουμε ότι το αίσθημα του κορεσμού αναπτύσσεται ήδη από τη βρεφική ηλικία, επομένως, τα παιδιά πρέπει να μάθουν να τρώνε μόνο όταν πεινάνε και να σταματούν, μόλις έχουν χορτάσει. Σε αντίθετη περίπτωση, μαθαίνουν να υπερβαίνουν το αίσθημα του κορεσμού τους, με επικίνδυνες συνέπειες για το σωματικό τους βάρος”.
Αξίζει να σημειωθεί βέβαια, ότι και το σχολείο αλλά και γενικότερα η παιδεία, μπορεί να συμβάλει στο να μπορέσουμε να υιοθετήσουμε σωστές διατροφικές συνήθειες.
“Η επιλογή του φαγητού, η ποσότητα, η προετοιμασία και ο τρόπος κατανάλωσής του, είναι συνήθεια, κουλτούρα και τρόπος επικοινωνίας, που διαφοροποιείται σε κάθε οικογένεια. Ως βασικό κύτταρο της κοινωνίας, η οικογένεια, ασκεί καθοριστικό ρόλο στην αντίληψή μας για το φαγητό, ωστόσο η διατροφή είναι και θέμα γενικότερης παιδείας. Η διατροφική παιδεία χτίζεται ή θα έπρεπε να χτίζεται από το σχολείο και αποτελεί ευθύνη της εθνικής διατροφικής πολιτικής”.
