Στον αέρα είναι τα θεραπευτικά προγράμματα χιλιάδων ευάλωτων παιδιών και ο οικονομικός προγραμματισμός των οικογενειών τους καθώς οι επαγγελματίες ειδικής αγωγής αρνούνται να υπογράψουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ, καταγγέλλοντας πλήθος επιστημονικών, νομικών και οικονομικών ζητημάτων. Το σημαντικότερο δε, φαίνεται ότι από το πλαίσιο που προωθεί το αρμόδιο υπουργείο θα προκύψει μείωση 40% στο συνολικό κονδύλι για την ειδική αγωγή και μείωση του χρονικού ορίζοντα που θα καλύπτει ο οργανισμός.
Ειδικότερα, οι επαγγελματίες επιστήμονες που προσφέρουν υπηρεσίες ειδικής αγωγής (λογοπεδικοί, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγοι και λοιποί ειδικοί παιδαγωγοί – θεραπευτές) εκλήθησαν μέσα στις γιορτές-στις 22/12/2016, να λάβουν μέρος δια των συλλόγων και των σωματείων τους σε δημόσια διαβούλευση για τη κατάρτιση συμβάσεων με τον ΕΟΠΥΥ μέχρι τις 30/12/16 . Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι συμβεβλημένοι επαγγελματίες και τα κέντρα ειδικής αγωγής θα παρέχουν υπηρεσίες και θα αμείβονται γι αυτές από τον ΕΟΠΥΥ και όχι όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα απευθείας από τους γονείς, οι οποίοι κατόπιν πρέπει να καταθέσουν τα σχετικά παραστατικά για να λάβουν την προβλεπόμενη αποζημίωση.
Ωστόσο προκύπτουν σημαντικά ζητήματα προς δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με τη μείωση των δαπανών μέσα από τα «κουρέματα» που ως συνήθως εφαρμόζει ο ΕΟΠΥΥ στους συμβεβλημένους του, (όπως έγινε με τους μικροβιολόγους) και δεύτερον και σημαντικότερο με τα παιδιά, μιας και προβλέπεται και κούρεμα στις συνεδρίες που θα αναλογούν σε κάθε παιδί.
«Πραγματικά όλα είναι στον αέρα» τονίζει η ειδική παιδαγωγός κα Ελένη Λιούτα, από το Κέντρο Διεπιστημονικής Ανάπτυξης Ειδικής Αγωγής. «Προφανώς και η πρόθεσή τους έχει να κάνει αποκλειστικά με το κούρεμα των δαπανών. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι ασυγχώρητο. Τα παιδιά για να φτάσουν σε εμάς και να καλυφθεί το κόστος από τον ΕΟΠΥΥ έχουν αντίστοιχη γνωμάτευση από νοσοκομειακούς γιατρούς. Σε πολλές περιπτώσεις, χρειάζονται πολύχρονη και συνεχή στήριξη ανάλογα με την περίπτωση του κάθε παιδιού. Και με αυτή την ανάγκη δεν μπορεί να κάνει κανείς εκπτώσεις».
Όπως είναι φυσικό όλο αυτό έχει δέσει τα χέρια των γονιών μιας και τα προγράμματα βρίσκονται στο μέσον ακριβώς της χρονιάς. «Σίγουρα όλα θα συζητούνταν πιο νηφάλια σε μια περίοδο πριν ξεκινήσουν τα προγράμματα και όχι στο μέσον της χρονιάς με τους γονείς να μην ξέρουν αν και με πόσο θα πρέπει να συμβάλλουν στην ειδική αγωγή, τη λογοθεραπεία, την ψυχοθεραπεία κοκ, των παιδιών τους.