Τρικαλινές ευχές για την ημέρα της Γυναίκας !
Έτσι είναι…Η γυναίκα έχει δυνάμεις που καταπλήττει τον άνθρωπο, μπορεί να καταφέρει να λύσει τα προβλήματα και να κουβαλήσει βαριά φορτία.
Κρατεί Ευτυχία, Αγάπη, και Γνώμες…
Χαμόγελα όταν θέλει να ουρλιάξει, Τραγούδα όταν θέλει να κλάψει, κλαίει όταν είναι ευτυχισμένη και γελαει όταν φοβαται…. (Ετσι…μολις περιεγραψε εμενα, Και μαλλον τις περισσοτερες γυναικες)
Παλεύει για τα πιστεύω της, εναντιώνεται στην αδικία, δεν παίρνει “ΟΧΙ” για απάντηση όταν βλέπει μια καλύτερη λύση. Δίνει τον εαυτό της για να επιβιώσει η οικογένεια της. Πηγαίνει την φίλη της στον γιατρό όταν φοβάται. Η αγάπη της δεν έχει ΟΡΙΑ.
Κλαίει όταν τα παιδιά της λυπούνται. Χαίρεται όταν οι φίλοι της πηγαίνουν καλά, ή όταν ακούει για ένα μωράκι που γεννιέται ή που παντρεύονται οι φιλές της….
Η κάρδια της σπάει, όταν πεθαίνει κάποιος κοντά της, αλλά βρίσκει την δύναμη να ζήσει παραπέρα. Ξέρει πως ένα φιλί και μια αγκάλια μπορεί να γιατρέψει μια πληγωμένη κάρδια.
Αλλά έχει κάτι τις που είναι λάθος….
Ξέχνα τι Αξίζει.
Έτσι είναι…δυστυχώς….Ξεχνάμε τι αξίζουμε…τι έχουμε περάσει, και ποσά μπορούμε να περάσουμε ακόμα…Θυμηθείτε ότι ΑΞΙΖΟΥΜΕ!
Λιούτα Ελένη (ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ-Υποψήφια διδάκωρ στην ειδική αγωγή)
“Φέτος δεν γιορτάζουμε, μόνο προσευχόμαστε για τη γυναίκα της προσφυγιάς”
Ξημέρωσε η Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας, αλλά σήμερα δεν γιορτάζουμε. Μόνο προσευχόμαστε για τη γυναίκα της προσφυγιάς, τη μάνα, την κόρη, τη σύζυγο. Γι΄ αυτή τη γυναίκα και τη ζωή της που κρέμεται σε μια κλωστή και τις άλλες ζωές που θα φέρει στον κόσμο μια μέρα, αν την αφήσει το σκληρό πρόσωπο του πολέμου.
Η γυναίκα που δίνει ζωή, σήμερα κλαίει για τα χίλια άγνωστα αύριο….
Η φετινή άνοιξη μοιάζει αλλιώτικη από τις άλλες.
« Ώ γλυκύ μου έαρ» χάνεται η ομορφιά σου…
Mαρία Χριστίνα Μπακλαβά,δημοσιογράφος
Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Τιμούμε την μάνα, τη σύζυγο, την εργαζόμενη, τη γυναίκα στήριγμα και δομικό λίθο της οικογένειας και των κοινωνικών δομών. Είναι μια ημέρα υπενθύμισης του κορυφαίου ρόλου της γυναίκας και απόδοσης τιμής στις μάχες όλων αυτών των γυναικών που μας οδήγησαν στις αυτονόητες σήμερα ελευθερίες και δικαιώματα, στη δυνατότητα να στεκόμαστε επάξια στην επίλυση των σύγχρονων προβλημάτων και στη διεκδίκηση των στόχων της ατομικής μας αυτοπραγμάτωσης, αλλά και της κοινωνικής σταθεροποίησης. Θα πρέπει λοιπόν πέρα από ημέρα γιορτής, να είναι ημέρα σκέψης και περισυλλογής : Πως θα διεκδικήσουμε το καλύτερο που αληθινά μας αξίζει σε προσωπικό, εργασιακό και κοινωνικό επίπεδο. Πως θα φροντίσουμε και θα στηρίξουμε τον εαυτό μας με σωστή πρόληψη σε όλα τα θέματα υγείας που μας απασχολούν ώστε να είμαστε δυνατές και άξιες για μας και για όλους όσους στηρίζοντας σε μας. Πως θα διεκδικήσουμε ένα μέλλον ελπιδοφόρο και ανθηρό για την οικογένειά μας με δύναμη και ελπίδα. Πως θα κάνουμε τον κόσμο μας όμορφο, όπως μόνο μια γυναίκα μπορεί να γεννήσει και να φτιάξει την ομορφιά. Και επειδή η ίδια η ζωή είναι γυναίκα, η 8η Μαρτίου είναι μια υπενθύμιση ότι το αύριο μας ανήκει και πρέπει να το κατακτήσουμε.
Dr Μαρία Καναρά Χειρουργός Μαστού, MD, PhD, Επιμελήτρια Α΄-Υπεύθυνη Ιατρείου Μαστού ΓΝΤ
12 μήνες τον χρόνο αγαπάει, βοηθάει, νοιάζεται, πολεμάει, συμβουλεύει, αγκαλιάζει, χαρίζει, στέκεται δίπλα σου, σου χαμογελάει, αντιστέκεται, γίνεται παράδειγμα, δεν λυγίζει, διαδηλώνει, δεν σκύβει το κεφάλι, είναι εκεί όταν την χρειάζεσαι.. και παρ’ όλα αυτά, μόνο μια ημέρα τον χρόνο θυμόμαστε την αξία της!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (και κυρίως σε όλες εκείνες που παλεύουν για τη ζωή τους, στις αίθουσες των νοσοκομείων)
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ,Συντάκτρια μόδας
Ο πατέρας μου κάποτε μου είπε : “Σημασία δεν έχει τι κάνεις, αλλά γιατί το κάνεις! ” Μην ξεχνάς να αγαπάς, να σέβεσαι, να γελάς, να θυμώνεις, να ποθείς, να ερωτεύεσαι, να είσαι Γυναίκα!
Βιργινία Σκανδάλη, Μάρκετιγκ -Πωλήσεις
Γυναίκες… οι ρόλοι μας πολλοί και επιτακτικοί. Αξιες, ενωμένες ,υγιείς και με αγάπη πάντα να προσφέρουμε σε αυτούς που αγαπάμε . Να Μας Αγαπατε ! Βάσω Μακρή ,Αισθητικός κατάστημα Hondos Center
Μέσα στη δυσκολία των ρόλων, το να είναι μητέρα, να κρατά καριέρα, να είναι άνθρωποι, μέσα στο πολυμορφικό των ρόλων που έχει η γυναίκα σήμερα να μην ξεχνά το πιο σημαντικό: Ότι κάθε ρόλο της πρέπει να τον χαίρεται η ίδια. Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες του πλανήτη!!!
Κατερίνα Τσίνα,Οινοποιός -Κάβα Τσίνα
Μη χάνεις πότε τη παιδικότητα, αγάπησε τον εαυτό σου όπως είναι και μη ξεχνάς πως είσαι μοναδική!
Λίλια Χαλκιά ,Αισθητικός Sephora
Ας σεβαστούμε περισσότερο τον εαυτό μας, ας προστατέψουμε περισσότερο την υγεία μας, κι ας πιστέψουμε περισσότερο στις δυνάμεις μας! Άλλωστε εμείς “δίνουμε ζωή” στην ίδια τη ζωή!
Μαριάννα Γεωργάκη ,Γυμνάστρια
Χρόνια πολλά στα πιο όμορφα και απαιτητικά πλάσματα της γης! Χρόνια πολλά σε ολες τις γυναίκες! Εύχομαι να είμαστε ο εαυτός μας πανω απ’ολα, να στηρίζουμε τις επιλογές μας, να έχουμε πίστη σ’αυτα που θέλουμε, να μην απογοητευόμαστε και να μην πάψουμε ποτέ να ονειρευόμαστε!
Λίνα Παπαδημητρίου,ιδιοκτήτρια καταστήματος Mademoiselle
Προσωπικά η ημέρα της γυναίκας σαν ‘αφορμή’ εορτασμού και ‘υπενθύμισης’ της γυναικείας μας υπόστασης με θυμώνει λιγο… Κάθε εργαζόμενη γυναίκα/μητέρα δινει τις προσωπικές πολυεπίπεδες μάχες της καθημερινά, αναγκαζόμενη να πνίξει τις ευαισθησίες που θεωρητικά μονο την κατατάσσουν στο ‘αδύναμο φύλλο’!
Μακάρι να υπήρχε η πολυτέλεια να είμαστε λίγο αδύναμες…να μην ξεπερνάμε τη φύση μας…
Και επειδή αυτό είναι πλέον ανέφικτο, φρόνιμο θα ήταν, πρωτίστως για τον εαυτό μας η καθεμία, να βρίσκουμε τα ερεθίσματα να ‘γιορτάζουμε’ καθε μερα, την εσωτερική μας δύναμη να ανταποκρινόμαστε σε κάθε δυσκολία των πολλαπλών ρόλων μιας γυναίκας, χωρίς να χρειάζομαστε ‘αφορμές ‘ σαν τη σημερινή μερα για να φωνάζουμε και να ‘θυμίζουμε’ στους άλλους οτι είμαστε γυναίκες!
Φτάνει που οι ίδιες το γνωρίζουμε….
Πέννυ Κοντολάτη, Συμβολαιογράφος
Σήμερα γιορτάζει η γυναίκα-τιμή λοιπόν στο πρόσωπο της και στους πολλαπλούς της ρόλους:της γυναίκας,της συζύγου,της μάνας,της εργαζόμενης.Τιμή στην προσωπικότητα και στους αγώνες της.Χρόνια πολλά στην κάθε γυναίκα ξεχωριστά!
Πόπη Ντάμπαλη -Λιούτα ,Καθηγήτρια Εκπαιδευτήρια Αθηνά
«Ψωμί και τριαντάφυλλα» Σήμερα δεν γιορτάζουμε αλλά τιμούμε μια μάχη που ακόμη δεν κερδήθηκε. Και δεν θα μιλάμε για νίκη όσο σε αυτό τον κόσμο οι γυναίκες παραμένουν σε ρόλους και στερεότυπα. Ελπίζω ότι θα έρθει η μέρα που θα νιώσουμε ολοκληρωτικά ελεύθερες, σε προσωπικό, κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Ονειρεύομαι ότι κάθε γυναίκα θα ακολουθεί το δρόμο της με βάση όχι το «πλαίσιο» στο οποίο τη «φυλακίζουν» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αλλά κάνοντας ελεύθερα τις επιλογές της.
Ελένη Χολέβα ,δημοσιογράφος
|
Όλοι οι ρόλοι μας είναι για όσκαρ..της κόρης,της ερωμένης ,της μάνας ,της γιαγιάς της επαγγελματία…η δύναμη είναι μέσα μας γιατί έτσι είμαστε πλασμένες,γιορτάζουμε κάθε μέρα…μέσα από τον αγώνα μας!Απλα σήμερα καθιερώθηκε η γιορτή της Γυναίκας ”για τους τύπους”όχι για μας. |
Μαρίνα Μπαλτά ,Αισθητικός -Ραδιοφωνική παραγωγός
8 Μάρτη 1857 ,εργάτριες κάνανε την πρώτη διαμαρτυρία για καλύτερες συνθήκες εργασίας από το 1909 ,γιορτάζεται ως παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας από το 1975 ,η 8η Μαρτίου ανακυρρύσεται διεθνή ημέρα της γυναίκας υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ,για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων & προβλημάτων.
Γιούλα Μόκκα ,ιδιοκτήτρια εστιατορίου ΤΣΙΚΑΛΙ
Το δικό μου μήνυμα για τη Γιορτή της Γυναίκας ,Έλλη Νταλαμπίρα ,δημοσιογράφος
8η Μαρτίου : Ημέρα γιορτής ή μνήμης για το κατά γενική ομολογία “ασθενές” φύλο; Πολλές οι
προκλήσεις που είχε ν’αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια των χρόνων και θα ήταν φρόνιμο
ν’αναφερθούμε στην ιστορία μιας και γίνεται πιο επίκαιρη από ποτέ. Το 1857, όταν και οι εργάτριες
κλωστοϋφαντουργίας βγήκαν στους δρόμους για να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας,
στο λιμάνι της Νέας Υόρκης είχαν “αράξει” άνδρες και γυναίκες από κάθε γωνιά της γης για
ν’αγγίξουν τ’όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Στην πόλη, λοιπόν, των αντιθέσεων και της ελευθερίας
τόλμησαν οι γυναίκες κάποτε να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Ας αναλογιστούμε, σήμερα,
εκείνες τις γυναίκες από τη Συρία. Πόση ψυχική δύναμη χρειάζεται, υπό την απειλή πολέμου,
ν’αρπάξεις κυριολεκτικά μία μέρα το παιδί σου και να ξεκινήσετε μαζί ένα αβέβαιο ταξίδι προς
έναν άγνωστο προορισμό απλά και μόνο για να…σωθείτε!
Μία πραγματική ΓΥΝΑΙΚΑ πρέπει να ενσαρκώνει και να παίζει τρεις ρόλους ταυτόχρονα. Να
είναι σωστή μητέρα για τα παιδιά της, έντιμη και καλή σύζυγος, σκληρή εργάτρια για να μπορεί να
ανταπεξέλθει στους δύσκολους καιρούς. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις Ελληνίδες του 2016. Η
χώρα μας, εδώ και κάποια χρόνια όπως είναι ευρέως γνωστό, πλήττεται θανάσιμα από μία
οικονομική, ανθρωπιστική και θεσμική κρίση. Και ενώ οι σχέσεις τους με το ισχυρό φύλο όλο και
περισσότερο φθείρονται, εκείνες προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο για να κρατήσουν τις
ισορροπίες. Οι μανάδες της επαρχίας που πιθανότατα ζουν με 400-500 ευρώ το μήνα στέλνουν
συνεχώς “πεσκέσια” στα παιδιά τους που διαμένουν στις μεγαλουπόλεις προκειμένου να μην τους
λείψει τίποτα. Μικρά και απλά δεματάκια που κρύβουν, όμως, τόση αγάπη.
Επιτρέψτε μου να πω πώς είχα την τύχη και την τιμή να μεγαλώσω σε μία μέση οικογένεια της
όμορφης επαρχίας των Τρικάλων. Αποτελούνταν από τέσσερα μέλη, δύο άνδρες και δύο γυναίκες.
Αν και η μικρότερη, δεν με αντιμετώπισαν ποτέ ως κατώτερη ή ασθενική. Και αυτό γιατί ούτε μία
στιγμή δεν τους έδωσα το παραμικρό πάτημα να πουν κάτι αρνητικό για μένα. Ήμουν ένας
ανεξάρτητος, αυθεντικός και δυναμικός χαρακτήρας. Δε σήκωνα που λένε ‘μύγα στο σπαθί μου’.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά εκείνη τη φράση του πατέρα μου “Η κόρη μου κάνει για δέκα γιους”,
ενώ ο αδερφός μου, με τον οποίο έχουμε κάνει ατέλειωτα ταξίδια μαζί, πάντα έλεγε πώς “αν και
είσαι ο μικρός μπόμπιρας της οικογένειας, είσαι για μένα το πρότυπό μου”. Δεν έβλεπα την ώρα
να τελειώσει το σχολείο και να παίξω μπάλα στην αλάνα της γειτονιάς με άλλα 4-5 αγοριά.
Βλέπετε το φαινόμενο του bullying ήταν άγνωστο για εμάς. Οι εποχές τότε ήταν αθώες και
ξέγνοιαστες. Αν και κορίτσι, το μόνο που εισέπραττα από τους συμπαίκτες μου ήταν ο σεβασμός
για την ακαταμάχητη ενέργειά και τα πετυχημένα γκολ μου ! Στην ηλικία των 18 αποφάσισα να
φύγω από τους δικούς μου, να σπουδάσω, ν’ανοίξω τα φτερά μου. Το γεγονός δε με φόβισε ούτε
μία στιγμή. Το μόνο που έβλεπα ήταν απλωμένοι ορίζοντες. Είχα τη δυνατότητα να εξερευνήσω τον
κόσμο και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να με σταματήσει, ούτε ο πατέρας μου, ούτε ο αδερφός μου.
Και είμαι ακόμη στη φάση που αναρωτιέμαι αν τελικώς οι γυναίκες χρειάζονται την προστασία
σ’έναν κόσμο που σαφώς δεν είναι αγγελικά πλασμένος.
Παρά τους αιματηρούς ή μη αγώνες που έχει αναπτύξει ως τώρα το γυναικείο φύλο, κρατώ
κάποιες επιφυλάξεις. Ναι έχουν γίνει προσπάθειες, αλλά μπορούμε ακόμη περισσότερο τόσο σε
εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Πιστεύω στο “γυναίκες ενωμένες, ποτέ νικημένες” όσο πεζό
και αν ακούγεται. Στον 21ο αιώνα δε θέλω να βλέπω γυναίκες να κακοποιούνται -σωματικά και
ψυχολογικά, δεν μπορώ να φανταστώ γυναίκες να φορούν ακόμη μπούρκα και να κρύβουν
τ’όμορφο πρόσωπό τους, είναι άδικο εκατομμύρια γυναίκες να εργάζονται το ίδιο σκληρά με τους
άνδρες και να αμείβονται λιγότερο. Γι’αυτόν ακριβώς το λόγο, οι διάφορες οργανώσεις όπως είναι η
Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδος και η Διεθνής Ένωση Γυναικών προσπαθούν να
δραστηριοποιούνται συντονισμένα. Το φορτίο είναι βαρύ, οι απαιτήσεις για τη σύγχρονη γυναίκα
πολλές και η καθεμία έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση.
Ευχαριστώ όλες τις κυρίες που σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μου, κάθε μια μας έδωσε μια ξεχωριστή πινελιά για την τόσο σημαντική ημέρα της Γυναίκας .Δεν γιορτάζουμε αυτή τη μέρα απλά θυμόμαστε ποιες είμαστε για να πάμε παρακάτω .Να σηκωθούμε δυνατές και να συνεχίσουμε τον αγώνα της ζωής.
Αλεξάνδρα Τάμπου
www.ideesmag.gr