«Η ζωή που έλειπε» του Κώστα Κρομμύδα,με νέα εντελώς αναθεωρημένη επανέκδοση

Με νέα εντελώς αναθεωρημένη επανέκδοση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα το πρώτο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα με τίτλο «Η ζωή που έλειπε»

Λίγα λόγια για το βιβλίο.
Μπορεί η αγάπη να αντέξει στον χρόνο, ακόμα κι αν αυτοί που τη μοιράζονταν έχουν φύγει πια από τη ζωή; Μπορούν ένας άντρας και μια γυναίκα που συναντιούνται και ερωτεύονται παράφορα στο σήμερα, να αποτελέσουν τη συνέχεια ενός έρωτα ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που έζησαν εβδομήντα σχεδόν χρόνια πριν;
Λίγο πριν οι άνεμοι του πολέμου παρασύρουν τον έναν μακριά από τον άλλον, ο Μανώλης και η Ελένη ενώνονται σε έναν έρωτα που τρέφεται από το πάθος της επανένωσής τους , αψηφώντας το κόστος που αυτός θα έχει για τους ίδιους, αλλά και τους δικούς τους ανθρώπους.
Όταν ο Δημήτρης επισκεφθεί το νησί της μητέρας και του θείου του, θα βρεθεί -μέσα από μια σειρά αναπάντεχων γεγονότων- αντιμέτωπος με παλιές μνήμες και αλήθειες βαθειά θαμμένες. Την ίδια στιγμή, η Ανίτα θα καταλήξει να κρατά στα χέρια της ένα παλιό ρολόι, οι δείχτες του οποίου έχουν σταματήσει για πάντα στη στιγμή που ο έρωτας δύο ανθρώπων πέρασε ανεξίτηλα στην αιωνιότητα. Μαζί με το ρολόι, θα φορέσει στο χέρι της ένα δαχτυλίδι, ανάμνηση του όρκου μιας θυελλώδους αγάπης που έσπασε παντοτινά το φράγμα του χρόνου.
Μια αληθινή ιστορία που δείχνει πόσο ιδιότροπη είναι η μοίρα, πόσο αντέχει μια αγάπη στο χρόνο και πόσο ανάγκη έχουμε τον έρωτα και τη συγχώρεση

Πολλές φορές η μοίρα κεντά το μέλλον των ανθρώπων κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν τους…

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Σε αυτό το βιβλίο πλέκεται μοναδικά το παρόν του σύγχρονου Έλληνα με τα εφιαλτικά χρόνια της γερμανικής κατοχής, ανάμεσα σε ένα νησί και σε κάποιο Βερολίνο, κυριαρχεί το αίμα του έρωτα των ανθρώπων, του χωρισμού και των απρόβλεπτων συναντήσεων.
Ο αναγνώστης καθισμένος σαν σε θερινό σινεμά, παρακολουθεί μέσα από τις περίτεχνα γραμμένες λέξεις την καταιγιστική πλοκή που ξεδιπλώνει τούτος ο νέος συγγραφέας…
Η ζωή των ηρώων που έλειπε ξαναβρίσκεται ατόφια σε μια καινούργια εποχή, με μουσικές και χορούς, λίγο πριν από το τέλος του βιβλίου. Είναι ακριβώς η ελπίδα που μας δίνει ο συγγραφέας πως όλα κάποτε θα ξαναγίνουν όμορφα αρκεί να πιστέψουμε στην επιστροφή τους.
Μια νέα, εξαιρετική, συγγραφική πένα μόλις γεννήθηκε…
Μάνος Ελευθερίου